«Ἐάν ὅμως τό κλάμα τοῦ Πέτρου ἔσβησε τόσο μεγάλη ἁμαρτία, ὅταν κλάψεις ἐσύ, πῶς δέν θά σβήσεις τήν ἁμαρτία σου; Γιατί δέν ἦταν μικρό τό νά ἀρνηθεῖ τόν ἴδιο τόν Δεσπότη, ἀλλά μεγάλο καί βαρύ. Ὅμως τά δάκρυα ἔσβησαν τό ἁμάρτημα.
Κλάψε, λοιπόν, κι ἐσύ γιά τίς ἁμαρτίες σου. Μά κλάψε ὄχι ἐπιφανειακά, ὄχι τυπικά, ἀλλά πικρά, ὅπως ὁ Πέτρος. Ἀπ΄ τά τρίσβαθα τῆς ψυχῆς σου βγάλε τά δάκρυά σου, γιά νά σέ σπλαχνισθεῖ ὁ Δεσπότης καί νά σοῦ συγχωρέσει τά ἁμαρτήματα. Γιατί εἶναι φιλάνθρωπος. Ἄλλωστε αὐτός εἶπε: “Δέν θέλω τό θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, γιά νά ἐπιστρέψει καί νά μετανοήσει καί νά ζήσει”.
Ἀπό σένα θέλει μικρό κόπο, αὐτός θά δώσει τά μεγάλα. Ἀπό σένα ζητεῖ μιά ἀφορμή, γιά νά σοῦ χαρίσει τό θησαυρό τῆς σωτηρίας. Δεῖξε δάκρυα κι Αὐτός θα σοῦ δώσει συγχώρηση. Δεῖξε μετάνοια κι Αὐτός θά σοῦ χαρίσει ἄφεση ἁμαρτιῶν. Δῶσε μιά μικρή ἀφορμή, γιά νά ἔχεις καλή ἀπολογία.»
ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Περί Μετανοίας, Ὀμιλία Γ΄, ΕΠΕ τ.30, σελ 157
ΜΙΚΡΟ ΣΧΟΛΙΟ: Μακάρι ὁ Κύριος νά μᾶς δώσει αὐτά τά δάκρυα τῆς μετανοίας και συντριβῆς μέ τήν ἀρχή του Τριωδίου. Θά συντρίψουν τά μυωπικά γυαλιά τοῦ ἐγωισμοῦ μας πού εἰδωλοποιοῦν τόν ἑαυτό μας καί θά ὑπηρετήσουμε τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας γνήσια καί οὐσιαστικά. Αὐτά τά δάκρυα θά ποτίσουν τό ἔργο μας γιά νά καρποφορήσει. Ἀμήν!
(3 ψήφοι, μέσος όρος: 4,67 από 5)
Loading...