- Γιατί η πίστη μας είναι φως. Ο Χριστός είπε: «Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου». Το φως της κανδήλας μας θυμίζει το φως με το οποίο ο Χριστός καταυγάζει τις ψυχές μας.
- Για να μας θυμίζει ότι και η ζωή μας πρέπει να είναι φωτεινή σαν των αγίων, δηλαδή των ανθρώπων που ο απόστολος Παύλος τους ονομάζει τέκνα φωτός.
- Για να είναι έλεγχος στα σκοτεινά μας έργα και στις κακές ενθυμήσεις μας και επιθυμίες, Και έτσι να τα επαναφέρει όλα στο δρόμο του φωτός του αγίου Ευαγγελίου. Για να λάμψει «τὸ φῶς ἡμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ἡμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ἡμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε΄ 16).
- Είναι μια μικρή δική μας θυσία, σημείο και δείγμα της ευγνωμοσύνης και αγάπης που οφείλουμε στο Θεό για τη μεγάλη θυσία που έκαμε για μας. Με αυτήν και με την προσευχή μας Τον ευχαριστούμε για τη ζωή, για την υγεία, για τη σωτηρία και για όλα όσα μας χαρίζει η θεϊκή και άπειρη αγάπη Του.
- Για να είναι φόβητρο στις δυνάμεις του σκότους, που μας επιτίθενται με ιδαίτερη πονηρία πριν και κατά την ώρα της προσευχής, και θέλουν να απομακρύνουν τη σκέψη μας από τον Θεό. Οι δαίμονες αγαπούν το σκοτάδι και τρέμουν το φως. Και του Χριστού, και εκείνων που αγαπούν τον Χριστό.
- Για να μας παρακινεί σε αυτοθυσία. Όπως δηλαδή με το λάδι καίγεται στο καντήλι το φιτίλι, έτσι και το δικό μας θέλημα να καίγεται με τη φλόγα της αγάπης για τον Χριστό και να υποτάσσεται πάντοτε στο θέλημα του Θεού.
- Για να μάθουμε ότι όπως δεν ανάβει το καντήλι χωρίς τα δικά μας χέρια, έτσι και το εσωτερικό καντήλι της καρδιάς μας δεν ανάβει χωρίς τα χέρια του Θεού. Οι κόποι των αρετών μας είναι η καύσιμη ύλη (το φιτίλι και λάδι), που για να ανάψουν και να φωτίσουν χρειάζονται το «πῦρ» του Αγίου Πνεύματος.
Περιοδικό «Συναθλούντες», τ. 183, 11 Απριλίου 2011.
(5 ψήφοι, μέσος όρος: 4,20 από 5)
Loading...