Στου Θεού το δρόμο πάλι
θα βαδίσουμε όλοι αντάμα,
μέσα στης αυγής τα κάλλη
μέσ’ στης άνοιξης το θάμα.
Γύρω οι κάμποι λουλουδίζουν,
ευωδιές παντού σκορπάνε.
Οι καρδιές χαρά γεμίζουν
σε τραγούδι όλοι ξεσπάνε.
Του Θεού το μονοπάτι
όλοι παίρνουμε ξανά,
προς τ’ ονειρευτό παλάτι,
τραγουδώντας τ’ Ωσαννά!
Πλημμυρίζει φως η μέρα
κι οι ψυχές μας καλοσύνη.
Δόξα στο Θεό Πατέρα,
δόξα και μεγαλοσύνη!
Άναρχε, σοφέ μας Πλάστη,
φώτισε και λύτρωσέ μας.
Στο δικό Σου μονοπάτι
ως το τέλος κράτησέ μας.
Του Θεού το μονοπάτι
όλοι παίρνουμε ξανά,
προς τ’ ονειρευτό παλάτι,
τραγουδώντας τ’ Ωσαννά!
Γ. ΒΕΡΙΤΗΣ