Ἐν γὰρ τοῖς ἁμαρτήμασιν ούχ ἡ φύσις ζητεῖται μόνον τοῦ γεγενημένου, ἀλλὰ καὶ ἡ γνώμη
καὶ ὁ καιρὸς καὶ ἡ αἰτὶα καὶ τὰ μετὰ τὴν ἁμαρτίαν. Εἰ οἱ μὲν ἐνέμειναν, οἱ δὲ μετενόησαν,
καὶ εἰ ἐκ περιστάσεως, καὶ εἰ κατὰ τὴν ἀπάτην καὶ κατὰ μελέτην. Καὶ πολλά ἐστ τὰ
ζητούμενα, καὶ καιροῦ διαφορὰ καὶ πολιτείας κατάστασις. Οἷόν τι λέγω. Ἥμαρτον οἱ ἐν τῇ
παλαιᾷ, ἁμαρτάνουσι καὶ οἱ ἐν τῇ καινῇ. Οὐ τὴν αὐτὴν δὲ διδόασιν ἀμφότεροι δίκην, ἀλλ’
οὗτοι χαλεπωτέραν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Κατά την διάπραξη των αμαρτημάτων δεν εξετάζεται μόνο η φύση του
διαπραχθέντος αμαρτήματος, αλλά και η διάθεση και η αιτία και η συμπεριφορά που
επιδεικνύεται μετά την αμαρτία. Αν άλλοι δηλαδή παρέμειναν αμετανόητοι, άλλοι δε
μετανόησαν, και αν αμάρτησαν λόγω περιστάσεως και αν εξαπατήθηκαν και αν αμάρτησαν
εκ προμελέτης. Και πολλά είναι αυτά που πρέπει να εξετασθούν, και η διαφορά των
εποχών και οι συνθήκες της ζωής κάθε ανθρώπου. Ως εξής το εννοώ: Αμάρτησαν οι
άνθρωποι της Παλαιάς Διαθήκης, αμαρτάνουν και οι άνθρωποι της Καινής Διαθήκης. Όμως
δεν τιμωρούνται με την ίδια τιμωρία και οι μεν και οι δε, αλλά οι άνθρωποι της Καινής
Διαθήκης τιμωρούνται αυστηρότερα.
Οὐχ ὁρᾷς καὶ τοὺς ἰατρούς, ὅταν τις πολλὰ περικέηται τραύματα, οὐ τοσαύτην ἐπάγοντας
θεραπείαν, ὅσην ἀπαιτεῖ τῶν τραυμάτων ἡ φύσις, ἀλλὰ ὅσην φέρει τῆς δυνάμεως ἡ
ἡπόστασις, ἵνα μη, τὰ τραύματα θεραπεύσαντες, τὸν κάμνοντα ἀπενέγκωσι. Διὰ δὴ τοῦτο ὁ
Θεὸς οὔτε πάντας ὁμοῦ κολάζει, οὔτε πάντας κατ’ ἀξίαν, ἀλλ’ ἠρέμα καὶ ἐνδιδούς. Καὶ
πολλάκις ἕνα τιμωρούμενος, δι’ ἐκείνου πολλοὺς ἐσωφρόνισε. Τοῦτο καὶ ἐπὶ τοῦ σώματος
γίνεται πολλάκις. Ἑνὸς ἐκκοπὴ μέλους ἑτέροις πλείοσιν ὑγείαν παρέσχεν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Δεν βλέπεις και τους γιατρούς; Όταν κανείς έχει πολλά τραύματα, δεν
προσφέρουν τόση θεραπεία όση απαιτεί η φύση των τραυμάτων, αλλά όση μπορεί να
βαστάξει η δύναμη του οργανισμού, για να μην οδηγήσουν στο θάνατο τον άρρωστο
θεραπεύοντας τα τραύματά του. Γι’ αυτό λοιπόν ο Θεός, ούτε όλους μαζί τους τιμωρεί, ούτε
όλους όπως τους αξίζει, αλλά ήρεμα και υποχωρώντας. Πολλές φορές με το να τιμωρήσει
ένα, σωφρονίζει μέσω εκείνου πολλούς. Αυτό και με το σώμα γίνεται πολλές φορές. Η
αποκοπή ενός μέλους χαρίζει την υγεία σε πολλά άλλα μέλη.
Περιοδικό «Συναθλούντες», τ. 181, 15 Ιουνίου 2010