Μετά την εξομολόγηση

Πολυέλεε Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός μου, Σ’ εὐχαριστῶ πού μέ τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως ἐνώπιόν του πνευματικοῦ μου πατέρα μέ ἀξίωσες τόν ἁμαρτωλό νά λάβω ἀπό Σένα τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν μου. Λοιπόν, μιμούμενος τόν Δαβίδ πού εἶπε «ὁρκίστηκα καί πρόσεξα νά τηρήσω τίς δίκαιες κρίσεις σου», Σέ διαβεβαιώνω μέ μία ἀποφασιστική θέληση τῆς ψυχῆς μου ὅτι προτιμῶ χίλιες φορές νά πεθάνω καλύτερα, παρά νά διαπράξω πλέον κάποια θανάσιμη ἁμαρτία καί νά πικράνω μέ αὐτήν τήν ἄπειρη ἀγαθότητά Σου. Ἀλλά ἡ δική μου θέληση εἶναι ἀσθενής ἀπό μόνη της, χωρίς τή δική σου βοήθεια. Σέ παρακαλῶ νά μέ ἐνδυναμώσεις μέ τήν χάρη Σου καί νά μέ στερεώσεις μέ τήν ἰσχυρή βοήθειά Σου, γιά νά μένω μέχρι τέλους σταθερός στήν ἁγία αὐτή ἀπόφασή μου. Ναί, φιλόψυχε μου Ἰησοῦ, δυνάμωσε μέ νά περάσω μέ μετάνοια τό ὑπόλοιπό της ζωῆς μου, γιά νά ἀπολαύσω ἐδῶ τήν παρουσία τῆς χάριτός σου κι ἐκεῖ τή μακάρια δόξα σου. Σού τά ζητῶ αὐτά μέ τίς πρεσβεῖες τῆς ὑπερευλογημένης Σου Μητέρας καί ὅλων Σου τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.

(Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου)