Ανέκδοτες διδακτικές ιστορίες

ΚΟΙΤΑΞΕ  ΤΟΝ ΗΛΙΟ

–  Εάν είναι σωστό αυτό που διδάσκετε, ότι ο Θεός σας είναι πανταχού παρόν, θα επιθυμούσα πολύ να τον έβλεπα.

Έτσι έλεγε κάποτε ο αυτοκράτορας  Τραϊανός σε  έναν πιστό . Και εκείνος του απαντά :

• Πράγματι, ο Θεός μας είναι πανταχού παρών, κανείς όμως δεν μπορεί να τον δει. Κανένα ανθρώπινο μάτι δεν είναι σε θέση να αντικρύσει τη δόξα του.

Η απάντηση δεν φάνηκε ικανοποιητική στον αυτοκράτορα. Αλλά και ο πιστός  δεν παραιτήθηκε από τη συζήτηση. Με ετοιμότητα συνεχίζει:

• Ε, καλά! Αφού τόσο πολύ επιθυμείς να δεις το Θεό μας, να μου επιτρέψεις να σου παρουσιάσω πρώτα έναν από τους απεσταλμένους του.

Ο αυτοκράτορας ευχαρίστως συγκατετέθη. Τον παίρνει λοιπόν την ώρα που ο ήλιος έλαμπε στο μέσο του ουρανού και του λέει :

• Κοίταξε σε παρακαλώ, τον ήλιο !
• Δεν μπορώ, απαντά ο Τραϊανός. Η λάμψη του με θαμπώνει
• Αλλ’ εάν δεν μπορείς να υπομείνεις την λαμπρότητα ενός δημιουργήματος του Θεού, απαντά ο πιστός, πώς έχεις την αξίωση να δεις τον Δημιουργό του;

 

ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΝΤΑΙ

– Γιατί έχεις το σπίτι σου τόσο απογυμνωμένο; Ρώτησαν κάποτε έναν κληρικό. Δεν έχεις τίποτε. Ούτε παραπέτασμα στους τοίχους , ούτε χαλί στο πάτωμα, ούτε ένα καλό τραπέζι.

Η απάντηση του κληρικού ήταν πολύ απλή και πολύ διδακτική:

– Όταν μπαίνω στο σπίτι μου, δεν άκουσα ποτέ τους τοίχους και το πάτωμα να παραπονούνται ότι κρυώνουν. Ενώ αντίθετα στην πόρτα μου συναντώ πολύ συχνά τόσους φτωχούς γυμνούς και πεινασμένους…..

 

ΟΙ ΑΠΟΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Ο Γάλλος ποιητής και συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ, όταν καλούσε σε γεύμα φίλους και γνωστούς του, έβαζε μεταξύ των καθισμάτων, τα οποία ήταν γύρω από το τραπέζι και ένα ιδιαίτερο κάθισμα, στο οποίο δεν επιτρεπόταν να καθίσει κανείς. Ενώ τα άλλα καθίσματα ήταν κατειλημμένα, στο κενό κάθισμα διακρινόταν η ακόλουθη επιγραφή

“Οι απόντες είναι εδώ ”

Πολλές φορές οι προσκεκλημένοι φίλοι είχαν ειρωνευτεί τον ποιητή για την ιδιορρυθμία του αυτή. Νόμιζαν ότι η επιγραφή αυτή μπήκε από κάποια δεισιδαιμονία. Αλλά αυτό δεν ήταν αληθές. Η επιγραφή είχε την βαθύτερη έννοια, ότι δεν είναι απόντες εκείνοι, που πρόκειται να γίνουν αντικείμενο συζήτησης από τους προσκεκλημένους. Και αν η παρουσία των ανθρώπων γνωστών μας εμποδίζει να τους κατακρίνουμε, η απουσία τους δεν μας δίνει το δικαίωμα να αφήσουμε τη γλώσσα μας ελεύθερη. Πόσο μάλλον , εφόσον πολλοί από τους παρόντες , οι οποίοι θα λάβουν μέρος στην κακολογία των άλλων, δεν θα δυσκολευτούν έπειτα να μεταβιβάσουν στους απόντες όσα οι άλλοι είπαν εναντίον τους και πολλές φορές και περισσότερα….

Αλήθεια ! Αν σε κάθε συγκέντρωση υπήρχε και ένα κάθισμα με την επιγραφή ” οι απόντες είναι εδώ”, θα ακούγονταν μεταξύ των συγκεντρωμένων πολύ λιγότερα προϊόντα κακογλωσσίας, κατάκρισης, συκοφαντίας, έλλειψης αγάπης προς τους απόντες……

 

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ

Ο αυτοκράτορας της Ρωσίας Μέγας Πέτρος, όταν κανείς μπροστά του κατηγορούσε άλλο πρόσωπο που δεν ήταν παρόν, τον διέκοπτε και του έλεγε:

– Καλά! Αλλά πες μου τώρα, τι καλό βρίσκεις στον άνθρωπο αυτό, του οποίου τα ελαττώματα με τόση προσοχή απαρίθμησες; Εύκολο είναι να πιτσυλίζει κανείς  τους άλλους με λάσπη, αλλά δεν είναι καλύτερο να κάνουμε ό,τι  είναι δυνατόν, ώστε οι άνθρωποι να διατηρούν τα ρούχα  τους καθαρά;

 

Το υλικό προέρχεται από τα τεύχη των ανεκδότων, Αδελφότης  Θεολόγων η  «ZΩΗ». Έχουν γίνει αλλαγές στη γλώσσα του κειμένου με σκοπό την καλύτερη κατανόηση του.