Κύριε, δέξου την προσευχή μου την οποία με θέρμη αναπέμπω για τα παιδιά της ομάδας μου και για όλα τα ορθόδοξα παιδιά και τους νέους, που προσπαθούν να ευαρεστήσουν σε Σένα.
Γίνε γι’ αυτούς η φωνή και η σάλπιγγα η οποία τους διεγείρει εναντίον της αμαρτίας. Γίνε το χέρι το οποίο τους καθοδηγεί στο ταξίδι τους προς τον Ουρανό και υψώνει όσους πέφτουν από ολιγοπιστία, ραθυμία και ολιγοψυχία. Γίνε γι’ αυτούς η μητρική αγάπη η οποία θα προνοεί για την αληθινή πρόοδό τους. Γίνε «τὰ πάντα τοῖς πᾶσι» για να σωθούν.
Διότι Εσύ είσαι, πράγματι, ο μόνος Ποιμήν, ο οποίος αοράτως και μυστικώς ποιμαίνεις τις ψυχές των ανθρώπων. Εσύ είσαι ο μόνος αληθής και πάνσοφος Διδάσκαλος, ο οποίος μιλάς στις καρδιές των νέων. Εσύ είσαι πάντοτε άγρυπνος και διδάσκεις σε όλους τις οδούς Σου.
Γίνε Εσύ λοιπόν, Κύριε, ο Ποιμήν και Διδάσκαλος των αρνίων Σου, τα οποία εμπιστεύθηκες σ’ εμένα. Οδήγησέ τα σε πλούσιες νομές. Φύλαξέ τα από τους πνευματικούς και σαρκικούς λύκους. Οδήγησε τα πόδια τους στην οδό της αληθείας, της αγνότητας, της χαράς. Γίνε σε αυτά και για μένα φως, οφθαλμοί, στόμα, χέρια και σοφία. Γίνε προπάντων γι’ αυτά η αγάπη, της οποίας εγώ ο αμαρτωλός είμαι τόσο ελλιπής. Αμήν.
«Μιᾷ ψυχῇ Συναθλοῦντες», τεύχος 127, σελίδα 17
(4 ψήφοι, μέσος όρος: 5.00 από 5)
Loading...