Γιατρέ, βοήθεια!

Χωρίζουμε σε δύο ομάδες τα παιδιά και κάθε ομάδα διαλέγει (μυστικά από την άλλη) έναν παίκτη για «γιατρό». Χωρίζουμε το χώρο παιχνιδιού σε δύο μεγάλα στρατόπεδα και με το σύνθημα αρχίζουν να πετάνε στους εχθρούς (μαλακές) μπαλίτσες. Όποιος χτυπιέται από τους εχθρούς κάθεται κάτω. Σε αυτό το σημείο ο «γιατρός» μπορεί να τον ακουμπήσει και τότε να σηκωθεί ο χτυπημένος, υγιής πλέον, και να συνεχίσει τη μάχη. Ο χτυπημένος παίκτης φυσικά θα πρέπει να μην πεταχτεί κατευθείαν πάνω, ώστε να μην προδοθεί ο γιατρός! Μπορείτε να βάλετε και ένα παίκτη να παραπλανά τους αντιπάλους παριστάνοντας το γιατρό (ακουμπώντας δηλαδή τους χτυπημένους συμπαίκτες του-φυσικά αυτοί δε θα θεραπεύονται) και αποφεύγοντας επιδεικτικά τα χτυπήματα από τους εχθρούς. Όταν χτυπηθεί ο γιατρός, τότε η μόνη ελπίδα της ομάδας είναι το ταλέντο της. Νικήτρια η ομάδα που θα πετύχει όλους τους αντιπάλους της (και το γιατρό μαζί).

Ένα παιχνίδι του Jon Talley