«Toῦτος ὁ ἐσταυρωμένος Δεσπότης, εἶναι, ὦ τέκνον, τό βιβλίο, ὅπου σοῦ δίδω νά ἀναγινώσκεις συνεχῶς ἀπό τό ὁποῖον, ἠμπορεῖς νά μάθεις τήν ἀληθῆ εἰκόνα κάθε ἀρετῆς. Διότι, αὐτός, μέ τό νά εἶναι βίβλος ζωῆς, ὄχι μόνο μαθητεύει τόν νοῦν μέ τά λόγια, ἀλλά καί μέ τό ζωντανόν Του παράδειγμα, θερμαίνει τή θέλησιν. Ἀπό βιβλία, εἶναι γεμάτος ὅλος ὁ κόσμος˙ μά, μέ ὅλον τοῦτο, δέν ἠμποροῦν ὅλα ὁμοῦ τά βιβλία τόσον ἐντελῶς νά σοῦ ἑρμηνεύσουν τόν τρόπον διά νά ἀποκτήσεις ὅλας τάς ἀρετάς, καθώς σοῦ τόν ἐρμηνεύει ὁ ἐσταυρωμένος Ἰησοῦς.
Κοντά εἰς τάς ἄλλας ὠφέλειας ὁποῦ ἠμπορεῖς νά εὐγάλης ἀπό αὐτήν τήν ἁγίαν μελέτην, τοῦ ἐσταυρωμένου, πρώτη εἶναι, τό νά λυπεῖσαι, καί νά πονεῖς, ὄχι μόνον διά τάς ἀπερασμένας ἁμαρτίας σου, ἀλλά καί διά πάθη, ὁπου ζῶσιν ἀκόμη εἰς ἐσέ, τά ὁποῖα ἔβαλαν εἰς τόν σταυρόν τόν Κύριόν σου. Β΄. Τό νά τοῦ ζητεῖς συγχώρησιν διά τά πταίσματά σου, καί χάριν νά μισήσεις τελείως τόν ἑαυτόν σου, διά νά μή τόν βλάψεις πλέον˙ μάλιστα τῶν διά σέ τόσων παθημάτων του, νά τόν ἀγαπᾶς, καί νά τόν δουλεύεις εἰς τό ἐξῆς ἐντελῶς˙ τό ὁποῖον δέν ἠμπορεῖ νά γένει, χωρίς αὐτό τό ἅγιον μῖσος τῶν ἁμαρτιῶν σου. Γ΄. Νά καταδιώκεις ἀπό λόγου σου πραγματικῶς, κάθε κακήν κλίσιν σου, ὅσον μικρά καί ἄν εἶναι. Δ΄. Νά βιάζεσαι μέ ὅλην σου τήν δύναμιν, νά μιμεῖσαι τάς ἀρετάς τοῦ Λυτρωτοῦ σου, ὅστις ἔπαθεν, ὄχι μόνον διά νά μᾶς δώσει πληρώνοντας ὑπέρ τῶν ἀνομιῶν μας, ἀλλά καί διά νά μᾶς δώσει παράδειγμα, νά ἀκολουθοῦμεν τά Ἅγιά Του ἴχνη.»
( Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀόρατος Πόλεμος)
Ἐσταυρωμένε Κύριε,
ἄς μήν εἶσαι τό «βιβλίο» πού θά διαβάσω τήν φετινή Μ. Ἑβδομάδα γιά νά τό κλείσω τό Μ. Σάββατο,
νά εἶσαι τό ἀνοιχτό «βιβλίο» πού κάθε μέρα, κάθε λεπτό θά μελετῶ μέ πόθο γιά νά σκύβω ταπεινᾶ στόν ἀνεξερεύνητο πλοῦτο τῆς ἀγάπης Σου. Ἀμήν.