Ο κύριος Παχουλίδης

Πρόσωπα: Παχουλίδης, Μανάβης, Τροχονόμος

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ – Ένα παιδί χοντρό με δεμένα μαξιλάρια γύρω του είναι πατέρας ενός κατασκηνωτή και κάνει auto-stop σε ένα αυτοκίνητο ενός μανάβη που πηγαίνει εφόδια στην κατασκήνωση.
ΜΑΝΑΒΗΣ – Για τιμόνι θα εχει ένα ταψί και όταν ξεφουσκώνουν οι ρόδες θα τις φουσκώνει με την… κουτάλα.
4 ΡΟΔΕΣ – Τέσσερα παιδιά σκεπασμένα
Κατά τη συνομιλία τους σατηρίζουν τα διάφορα περιστατικά στην Κατασκήνωση. Εν τω μεταξύ, λόγω βάρους οι ρόδες του αυτοκινήτου ξεφουσκώνουν, πρώτα οι 2 μπροστινές, μετά οι πίσω και μετά όλες, οπότε το αυτοκίνητο μένει στη μέση του δρόμου και δέχεται την κλήση του τροχονόμου για δικαστήριο το ερχόμενο καλοκαίρι.

 

ΣΚΗΝΗ

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Ε! καλέ μου άνθρωπε, για σταμάτα σε παρακαλώ να με βάλεις στο σαραβαλάκι σου γιατί περπάτησα λίγο και μου βγήκε το λάδι.

ΜΑΝΑΒΗΣ: Πρώτα – πρώτα το αυτοκίνητό μου δεν είναι σαραβαλάκι, δεν το βλέπεις, τελευταίο μοντέλο είναι. Και έπειτα με εκείνη την κοιλάρα σου πώς να περπατήσεις. Για πού το έβαλες με το καλό;

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Να για εκείνη την Κατασκήνωση του Κατηχητικού, είναι ο γιός μου εκεί. Σήμερα θα κάνουν γιορτή για τους γονείς.

ΜΑΝΑΒΗΣ: Α εκεί πάω κι εγώ! Ελα ανέβα μα πρόσεχε πώς θα καθήσεις.
(Την ώρα που κάθεται οι ρόδες αναστενάζουν)

ΜΑΝΑΒΗΣ: Σιγά μου το διέλυσες το αμάξι! (Φωνάζει)

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Πω, πω! (Κυτάζει το ρολόι του) πρέπει να βιαστούμε για να προλάβουμε!

ΜΑΝΑΒΗΣ: (Μονολογεί) Με σένα που πέτυχα και το βράδυ αν φτάσουμε καλά είναι.

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Απ’ ότι μου είπε ο γιός μου περνούν πολύ καλά εκεί πάνω. Από φαγητά ιδίως μη τα συζητάς. Ολο κρεμούλες, παγωτά και ένα σωρό λιχουδιές τρώνε. Αλλωστε θυμάμαι κι εγώ την άλλη φορά που ήρθαμε με κεράσανε ένα χαλβά!!!  (Γλύφεται)

ΜΑΝΑΒΗΣ: Οι χαλβάδες σε μάραναν! Δε βλέπεις πως έγινες.

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Α! σωστά. Πρέπει να κάνω λίγη γυμναστική, όπως μου λέει ο γιός μου.

ΜΑΝΑΒΗΣ: Δε λές του γιού σου να κάνετε μαζί την γυμναστική; Τα παιδιά κάνουν κάθε πρωί γυμναστική στην Κατασκήνωση.

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Σε μένα τα λες αυτά; Εγώ όταν ήμουν νέος ήμουνα πρωταθλητής!

ΜΑΝΑΒΗΣ: Σίγουρα στη μάσα!

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Τώρα θα δεις!   (Κάνει γυμναστική καθιστός)  Ενα-δύο, ένα-δύο…
(Ξεφουσκώνουν οι μπροστινές ρόδες)

ΜΑΝΑΒΗΣ: Αμάν! Καταστροφή! Σταμάτα – σταμάταααα! Μου ‘σκασες τις ρόδες! Θα τo λιώσεις το αμάξι μου! (Κατεβαίνει και με την κουτάλα φουσκώνει τις ρόδες)

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Μου τό ‘λεγε κι ο γιατρός μου. Οχι πολύ γυμναστική, θα αδυνατίσεις! Εγώ το παράκανα. Ημουνα 120 κιλά και έγινα 119! Τελείωσε, πρέπει να αλλάξω πρόγραμμα.

ΜΑΝΑΒΗΣ: Μωρέ συ είσαι δημόσιος κίνδυνος. Ελα κάτσε με προσοχή!
(Κάθεται, τα λάστιχα τρίζουν)

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Σού ‘πα να βιάζεσαι, μα εσύ το παράκανες! Ζαλίστηκα.
(Κάνει απότομη κίνηση και ξεφουσκώνουν οι πίσω ρόδες)

ΜΑΝΑΒΗΣ: Ω συμφορά μου! Πάνε οι πίσω ρόδες.
(Κατεβαίνει και φουσκώνει)

ΜΑΝΑΒΗΣ: Μωρέ εγώ θα σε άφηνα να πάς με τα πόδια αλλά φοβάμαι μη κατεβάσεις το δρόμο κανένα μέτρο. (Ανεβαίνουν ξανά)

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Α! δε μου λές, αυτά τα φρούτα για τα παιδιά προορίζονται;

ΜΑΝΑΒΗΣ: Ναι, και κάτω τα χέρια σου γιατί είναι μετρημένα, θα βρω τον μπελά μου

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Μόνο να δω λίγο, δεν… (Γυρνά απότομα πίσω και σκάνε όλες οι ρόδες)

ΜΑΝΑΒΗΣ: Πω, πω… με κατέστρεψες! Χάνω τη δουλειά μου, πάει το αυτοκινητάκι μου!

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Να σπρώξω…

ΜΑΝΑΒΗΣ: Σταμάτα γιατί σύντομα έρχεται η σειρά σου.

ΤΡΟΧΟΝ.: (Σφυρίζει και έρχεται προς το μέρος τους) Τί γίνεται εδώ; Γιατί κλείνετε το δρόμο;

ΜΑΝΑΒΗΣ: Κύριε τροχονόμε, δεν…

ΤΡΟΧΟΝ.: Τίποτα, τίποτα, καθαρή παράβαση νόμου. Παράνομη στάθμευση, παρεμπόδιση κυκλοφορίας, διατάραξη κοινής ησυχίας.

ΜΑΝΑΒΗΣ: Μα, κύριε τροχονόμε…

ΤΡΟΧΟΝ.: Τα παράπονα στο δικαστήριο. Πάρτε την κλίση σας. Θα τα πούμε στο δικαστήριο του χρόνου τον Ιούλιο.

ΠΑΧΟΥΛΙΔΗΣ: Και τού ‘λεγα μην τρέχεις!

ΜΑΝΑΒΗΣ: Με κατέστρεψες και τολμάς ακόμη να μιλάς; Τώρα θα σε κανονίσω εγώ!…
(Κυνηγιούνται…)

ΤΕΛΟΣ