«Ποῦ εἶναι τώρα ἐκεῖνοι πού βλασφημοῦν τήν ἀξία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Γιατί ἄν δέ συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες, ἄσκοπα τό παίρνουμε στό βάπτισμα, ἄν ὅμως συγχωρεῖ τίς ἁμαρτίες, ἄδικα τό βλασφημοῦν οἱ αἰρετικοί.
Ἐάν δέν ὑπῆρχε Ἅγιο Πνεῦμα, δέν θά μπορούσαμε νά ὀμολογήσουμε Κύριο τόν Ἰησοῦ. «Γιατί κανένας δέν μπορεῖ νά ὁμολογήσει Κύριο τόν Ἰησοῦ, παρά μόνο μέ τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
Ἐάν δέν ὑπῆρχε τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέ θά μπορούσαμε οἱ πιστοί νά παρακάλεσουμε τό Θεό, γιατί λέμε˙ «Πατέρα μας πού κατοικεῖς στούς οὐρανούς» Ὅπως λοιπόν δέ θά μπορούσαμε νά ὀνομάσουμε Κύριο τό Θεό, ἔτσι δέ θά μπορούσαμε νά τόν ὀνομάσουμε Πατέρα. Ἀπό ποῦ φαίνεται αὐτό; Ἀπό τόν ἴδιο τόν ἀπόστολο πού λέγει: «Κι ἐπειδή εἶστε παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἐξαπέστειλε στίς καρδιές σας ὁ Θεός τό Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ του, πού σᾶς δίνει τήν παρρησία νά φωνάζετε, ἀββᾶ, δηλαδή, πατέρα μας». Ὥστε, ὅταν καλέσεις τόν Πατέρα, θυμήσου ὅτι ἀξιώθηκες νά τόν ὀνομάσεις πατέρα, ἐπειδή σέ παρεκίνησε τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἐάν δέν ὑπῆρχε τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέ θά ὑπῆρχε στήν Ἐκκλησία λόγος σοφίας καί γνώσης. «Γιατί τό Ἅγιο Πνεῦμα σ’ ἄλλον δίνει λόγο σοφίας καί σ’ ἄλλον γνώσης».
Ἐάν δέν ἦταν τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέ θά ὑπῆρχαν στήν Ἐκκλησία ποιμένες καί διδάσκαλοι. Γιατί κι αὐτοί γίνονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα καθώς καί ὁ Παῦλος λέγει˙ «Στό πνευματικό σας ποίμνιο σᾶς τοποθέτησε τό Ἅγιο Πνεῦμα ποιμένες καί ἐπισκόπους»…
Ἐάν δέν ἦταν παρόν τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέ θά ἱδρυόταν ἡ Ἑκκλησία˙ ἀφοῦ ὅμως ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία, εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι εἶναι παρόν τό Ἅγιο Πνεῦμα.»
(Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Ὀμιλία Α΄ Εἰς τήν Ἁγίαν Πεντηκοστήν, ΕΠΕ τομ. 36)
Ἐπειδή, λοιπόν, τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι παρόν στήν Ἐκκλησία μας, ἄς τό παρακαλοῦμε νά ἁγνίζει τά βάθη τῶν καρδιῶν μας. Ἔτσι μόνο θά μποροῦμε νά προσφέρουμε «λόγο σοφίας καί γνώσης» στά μικρότερα ἀδέλφια μας στό κατηχητικό ἔργο πού διακονοῦμε. Αὐτός ὁ λόγος μᾶς καθιστᾶ ὀμολογητές τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.