Ανάσταση ζωής

Στον κήπο της Γεθσημανή τα βήματά μου

τα ίχνη σου πιστά ακολουθούν,

μαζί Σου και στο Γολγοθά, Χριστέ μου,

στη δίνη κάθε πόνου, πειρασμού.

 

Η νύχτα όμως πυκνώνει, μεγαλώνει

κι η αμαρτία μου θολώνει τη ματιά.

Το φωτεινό Σου βλέμμα να με δυναμώνει

ποθεί η καρδιά μου δυνατά.

 

Ρεφραίν

Όπου κι αν βρίσκομαι, Θεέ μου, μη μ’ αφήνεις,

στον ίσιο δρόμο ή κάτω στο γκρεμό.

Το Άγιο Φως Σου μέσα μου να χύνεις

κι αναστημένη πάντα να Σε αγαπώ,

κι αναστημένη πάντα να Σε αγαπώ.

 

Κι έτσι καθώς μες στη ζωή μου περπατάω

σε καθετί Εσέ αναζητώ.

Κι εκεί που νιώθω πως σε έχασα, μου δίνεις

την πληγωμένη Σου πλευρά να ψηλαφώ.

 

Τα ματωμένα χέρια Σου μες στα δικά μου

κάθε στιγμή και ώρα θα κρατώ,

όταν θα πέφτω να με ανορθώνουν,

να με σηκώνουν απ’ τη γη στον ουρανό.

 

Ρεφραίν

Εσύ η Ανάσταση Ζωής μείνε κοντά μου

σε κάθε χτύπο μου και ανάσα να Σε ζω,

Εσύ που έγραψες με το Αίμα Σου βαθιά μου

πως δεν υπάρχει Ανάσταση χωρίς Σταυρό!

 

Στίχοι και μουσική: Ρουμπίνη Τσακανίκα-Λευθεριώτη

Το τραγούδι αυτό αποτέλεσε γενικό ύμνο των κατασκηνώσεων των Χαρούμενων Αγωνιστριών Αθηνών στο Ελληνικό Κορινθίας το 2010.

Μπορείτε να ακούσετε παρακάτω μια ηχογράφηση του τραγουδιού ή/και να κατεβάσετε τους στίχους, την ηχογράφηση και τις συγχορδίες του τραγουδιού (κάνοντας κλικ στο “Μεταφόρτωση αρχείου”).