Μοναχογιός ὁ Κωνσταντῆς, μικρος καὶ χαϊδεμένος
ἔναν τὸν ἔχει ἡ μάννα του, ἔναν καὶ κανακάρη
Μικρόν τὸν ἀρραβώνιασε, μικρόν καὶ τὸν παντρεύει
μικρόν τὸν ἀρματώσανε, στὸν πόλεμο τὸν παίρνουν
Ἀντριώθηκεν ὁ Κωνσταντῆς, κὶ ἔγινε παλληκάρι
στὴν χώρα ἦταν ξακουστός, στὴ μάννα του καμάρι
Τὸν πρώτο χρόνο στὸ σπαθί, τὸν δεύτερο δοξάρι
τὸν τρίτον ἐκαυχήστηκε, κανέναν δὲν φοβοῦμαι
μηδέ Τούρκο, μηδέ Ρωμνιό, μηδέ τὸν Βασιλέα.