Κύριε, παντοῦ ὅπου κι ἄν στραφῶ, σέ βρίσκω μπροστά μου. Ὅπου κι ἄν κρυφτῶ εἶσαι καί Σύ ἐκεῖ. Καί στόν οὐρανό καί στόν ἄδη καί στά ἔσχατα τῆς θάλασσας καί σ’ ὁποιοδήποτε μέρος τῆς δημιουργίας Σου εἶσαι παρών.
Καί δέ μπορῶ οὔτε νά σταθῶ, οὔτε νά κρυφτῶ πουθενά ἄν δέ μέ κρατήσεις Ἐσύ σφιχτά καί δέ μέ ὁδηγήσεις στό καλό.
Ὠ Κύριε, Κύριε, φώτισέ με, δός μου τή χάρη Σου γιά νά γράψεις καλά στήν καρδιά μου καί στό νοῦ μου τήν ἀδιάκοπη συναίσθηση ὅτι εἶσαι πάντοτε παντοῦ παρών καί μέ βλέπεις.
Κύριε, μόνο μέ τή συναίσθηση αὐτή, ὅτι βρίσκεσαι παντοῦ, θά ἀποφεύγω τήν ἁμαρτία καί θά κάνω τό καλό.
Ρίζωσε στήν ψυχή μου τόν ἅγιο φόβο Σου κι ἀξίωσέ με ὅπου κι ἄν βρίσκομαι νά μή λησμονῶ ὅτι εἶσαι Σύ, ὁ ἀόρατος Θεός, μπροστά μου καί βλέπεις κι ἀκοῦς καί παρακολουθεῖς τά λόγια μου, τίς σκέψεις μου, τίς ἐπιθυμίες μου, τά ἔργα μου τῆς νύκτας καί τῆς ἡμέρας.
Δῶσε, Κύριε, κάθε τι πού σκέφτομαι, ἀποφασίζω καί ἐνεργῶ νά εἶναι σύμφωνο τό ἅγιο θέλημά σου.
Καί ἀξίωσέ με, Πανάγαθε Δέσποτα, νά εἶναι ὅλα μου τα ἔργα φωτεινά, γιά νά βρῶ ἔλεος μπροστά στή μεγαλωσύνη Σου. Ἀμήν.